PENSEL : Saya minta maaf disebabkan saya, awak cedera. Setiap kali saya buat silap, awak pasti berada disitu untuk membetulkan kesilapan saya. Tapi setiap kali awak memadamkan kesilapan saya, awak kehilangan sebahagiaan dari diri awak, awak menjadi semakin kecil.
PEMADAM : Jangan bimbang, saya langsung tidak kisah tentangnya kerana saya dibuat untuk membetulkan kesilapan yang awak dah buat. Walaupun suatu hari nanti saya tahu bahawa saya pasti akan hilang, saya bangga dengan kerja saya ni. Jadi jangan la risau sebab saya benci tengok awak bersedih...
Moral:JIKA kamu TIDAK MAMPU menjadi sebatang PENSEL untuk MENULIS KEBAHAGIAAN kepada seseorang, cubalah sekurang-kurangnya menjadi PEMADAM LEMBUT yang mampu MENGHILANGKAN KESEDIHAN seseorang
1 kabo mende gok:
pengajaran yg baik nie..thanks..:-)
Catat Ulasan